پهنه‌بندی پتانسیل خوردگی شبکه توزیع آب اصفهان در تابستان و پاییز 1390 با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی

این تحقیق توصیفی مقطعی با هدف تعیین پتانسیل خوردگی آب آشامیدنی شهر اصفهان در سال 1390 انجام گرفت. در این مطالعه در مجموع 80 نمونه طی فصلهای تابستان و پاییز (در هر مرحله 40 نمونه) از نقاط مختلف شهر اصفهان جمع‌آوری و پارامترهای دما، سختی کلسیم، قلیائیت، کل جامدات محلول و pH اندازه‌گیری شد. مقادیر اندیس‌های لانژلیه، رایزنر، خوردگی و پوکوریوس محاسبه شد. برای انجام پهنه‌بندی نتایج حاصل از سنجش خوردگی، از GIS استفاده شد. نتایج به‌دست آمده از محاسبات نشان داد که مقدار متوسط اندیس‌های لانژلیه، رایزنر، پوکوریوس و خوردگی به‌ترتیب در تابستان و پاییز برابر 52/0-، 83/8، 37/10، 84/10 و 71/0-، 27/9، 94/10، 88/10 است. نتایج به‌دست آمده مشخص نمود آب شهر اصفهان بر اساس اندیس‌های لانژلیه، رایزنر و پوکوریوس خورنده و طبق اندیس خورندگی، دارای تمایل متوسط به‌خورندگی است. خورنده بودن آب می‌تواند زمینه‌ای برای تخریب تدریجی خطوط انتقال و توزیع یا ورود بسیاری از آلاینده‌ها بوده و نهایتاً زمینه‌ای برای ایجاد عوارض بهداشتی فراهم سازد. بنابراین اندیشیدن تدابیری برای کنترل خوردگی آب آشامیدنی شهر اصفهان ضروری به‌نظر می‌رسد.